Afgelopen maandag een Pet CT scan gehad in Utrecht. En gelukkig gisteravond al bericht. Want, ook al denk ik wel dat ik aan kan voelen wat er met me gebeurt, en ook al denken Marcella en ik wel dat we niet moeten speculeren maar gewoon rustig afwachten wat de uitkomst zal zijn, we zijn toch onrustig.
Mijn arts belde gisteravond om 19:15 met de uitslag. Duidelijk tumoractiviteit op het borstbeen, in de wervelkolom en het bekken. M proteïnen die nooit duidelijk meetbaar waren, nu weer meetbaar aanwezig. Voor zover zichtbaar geen tumoractiviteit op risicovolle plaatsen te zien, gelukkig.
Niet leuk. De Daratumumab kan de ziekte niet aan in mijn geval, het zij zo. Ruim ene half jaar lijkt het wel gewerkt te hebben en is mijn conditie erop vooruitgegaan. We moeten nu op zoek naar andere alternatieven binnen het kader dat uiteindelijk onvermijdelijk is. Komende maandag naar Utrecht voor "strategisch overleg".
Na het telefoontje van mijn arts zijn Marcella en ik toch maar gewoon naar de lezing geweest over het boek dat al een jaar lang in de bestsellerlijst van boeken staat, "Stoner". En dat was een goed besluit. Stoner is een prachtboek, de lezing deed niet geheel recht aan het boek volgens mij, maar in de lezing werd een gedicht van Shakespeare voorgedragen dat een centrale rol in het boek speelt. En dat gedicht sloot precies aan bij de tijding die Marcella en ik nu te verwerken hebben, en het herfstig jaargetij, meer dan 400 jaar oud maar doet het nog steeds (Sonnet #73).
Wordt vervolgd.
Wat shit zeg dat dit veelbelovende middel niet lang genoeg doet wat het moet doen! Hopelijk komt er een goed alternatief. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenGroeten Marcha