Over deze Blog

Waarom deze blog eigenlijk?
Deze blog ben ik mee begonnen in 2010. Dat was ongeveer twee en een half jaar nadat de ziekte van Kahler bij mij was geconstateerd. In 2008 had ik allerlei behandelingen ondergaan en daarover via mails mijn familie vrienden, collega's en andere kennissen geïnformeerd. Daarna heb ik vanwege de allogene stamceltransplantatie, stamcellen van mijn broer, langzaamaan maar wel gestaag en goed kunnen herstellen.

Toen in 2010 de ziekte terugkwam was dat wel een teleurstelling. Een manier voor mij om deze teleurstelling te verwerken was mezelf weer moed in te praten door het bijhouden van een blog. Daarbij kwam natuurlijk dat het altijd een geheime wens van mij was geweest om te schrijven. En daarbovenop was en is het een heel goede manier om iedereen die daar belangstelling voor had te kunnen informeren. In eerste instantie leek me dat wat ik wilde kunnen schrijven wel zo intiem dat ik de blog niet helemaal openbaar wilde maken. Maar daarmee bleek het  voor veel mensen toch erg lastig om op de blog te komen, dus dat heb ik snel losgelaten, en mijn blog gewoon voor iedereen open gesteld en openbaar gemaakt.

Daarnaast merkte ik op, dat vooral ook mensen die net met de ziekte in aanraking kwamen er belangstelling voor hadden, bijvoorbeeld doordat zijzelf of naasten in hun omgeving erdoor geraakt werden. Zo heb ik ook, vooral in het begin, veel op internet rondgekeken om meer te weten te komen van wat ik kon verwachten, van wat mij en mijn familie overkomt.

En daarvoor schrijf ik nu nog steeds, om mijn familie vrienden, (ex) collega's en andere kennissen te informeren, maar nu vooral ook om mezelf, en mijn bond/lotgenoten moed in te praten. Door datgene wat me overkomt zo helder mogelijk op een rij te krijgen. Zowel de rationalisaties als de emoties, maar altijd met het doel om ook inspirerend te kunnen zijn. Ongetwijfeld kleurt dat het beeld, zonder dat ik een roze bril wil bieden, het is ook geen klaaglijn. Natuurlijk loop ik ook nog wel eens te klagen en te zeuren over pijn tegenslag enzovoorts, maar dat ga niet doen op deze blog.

Reacties
In het verleden heb ik weleens reacties proberen uit te lokken, maar dat werkte niet echt. Wat ik begrijp is dat mensen het vaak moeilijk vinden om te reageren, omdat het zo openbaar is, of omdat ze de techniek van de computer niet helemaal snappen. Reageren hoeft ook helemaal niet, maar als je het toch zou willen zijn er twee mogelijkheden met deze blog:

1. In de zijlijn staat "click here to email me!". Als je daarop klikt kun je een email sturen, dat staat helemaal los van deze blog, en je deelt je reactie dus ook alleen met mij
2. Onderaan kun je je reactie plaatsen, die dan voor iedereen die de blog leest zichtbaar is.

Het plaatsen van een reactie nu, blijkt voor veel mensen niet gemakkelijk. Daarom hieronder een korte "gebruikershandleiding". (Het is een beetje mijn oude werk weer oppakken).

Stap 1: Geef aan dat je wil reageren:

Stap 1: Nog geen opmerkingen geplaatst

Onderaan mijn bericht waarop je zou willen reageren zie je een kopje zoals hiernaast weergegeven. Je kunt dan op de blauwe tekst "geen opmerkingen" of "1 opmerking" klikken, en dan krijg je een schermpje waarop je je reactie in kan typen.

Stap 1a Als er al opmerkingen geplaatst zijn

Stap 2: Type je reactie in.

Stap 2 Reactie intypen

Type je reactie in, ik vind het natuurlijk wel fijn om te weten van wie de reactie komt, dus denk eraan om te ondertekenen. Hou het kort, want lange verhalen zullen niet zo goed overkomen in het kleine blokje tekst onderaan de blog. Voor lange verhalen is de mail misschien beter (of de telefoon, of bezoek of...).

Maar voel je vooral vrij om te reageren zoals jij dat wil. En overigens, als de blogschrijver behoud ik mij altijd het recht voor om reacties te verwijderen!

Stap 3: Het moeilijker gedeelte, de reactie vastleggen

Stap 3 Het profiel selecteren

Om de reactie te kunnen vastleggen en tonen op de blog wil het programma het liefst dat je aangeeft wie je bent. Dit is natuurlijk om te voorkomen dat er rommel wordt geplaatst (spam).
Dus als je een google account hebt of zoiets, dan is dat handig. Maar je kunt ook altijd anoniem reageren.

Ga daarvoor met de muis naar het vakje achter "Reageer als:" en klik op de driehoek. Er opent een lijstje mogelijkheden waarvan je er een met de muis moet selecteren.
Stap 4: Profiel geselecteerd, nu publiceren

Stap 4: Anoniem reageren

Als je geen google account hebt dan selecteer je anoniem.

Vervolgens druk je op de blauwe knop "Publiceren".






Stap 5: Vul de beveiligingscode in

Stap 5: beveiligingscode invullen

Nadat je op publiceren hebt gedrukt kan het zo zijn dat je eerst nog weer een beveiligingsscherm krijgt waar je een beveiligingscode moet invullen. Allemaal om het verspreiden van rommel (spam) te voorkomen (Ik zelf heb al honderden rommelreacties weg moeten gooien, gelukkig heeft het programma er tegenwoordig ook een filter voor, maar dit is een van de filters).

Goed, het enige wat je moet doen is de letters die in een golvende lijn weergegeven staan, overtypen in het vakje eronder. Soms zijn de letters niet goed leesbaar, je kunt dan door op het cirkelvormige pijltje naast het invulvak te klikken, een nieuwe serie letters krijgen. Niet zenuwachtig worden, het stelt niks voor en je bent er bijna!
En weer op "Publiceren" klikken.

Stap 6: He he, je reactie staat nu op de blog!

Stap 6: je reactie wordt op de blog getoond

Het is volbracht.

Hardstikke leuk dat je hebt gereageerd.

Ik weet niet of ik het meteen zie en of dat ik, of anderen, erop reageren. Dat hangt er natuurlijk helemaal vanaf waarover de reactie gaat en wat je er zelf mee zou willen.

Hoe dan ook, altijd welkom. En ik hoop dat met deze handleiding het iedereen lukt die dat wil.

Groet,
Laurens