Afgelopen week ook weer bij de hematoloog specialist geweest, en een APD infuus gehad om mijn botten te versterken. Het eiwit dat in de zomer weer meetbaar en stijgend aanwezig was in het bloed, en dat een indicatie vormt voor de kanker-activiteit is nu weer teruggezakt naar onmeetbaar. En al 2 maanden achter elkaar, dus dat gaat echt goed.
Ook weer bij de chirurg geweest voor de gebroken arm. De arm "zeurt" nog een beetje door, ik heb nog steeds een beperking in de beweging, ik krijg de linkerarm niet boven mijn hoofd, en het blijft pijnlijk erop te liggen. Het blijkt nu dat een schroef niet volledig verzonken is in het bot, maar de kop ligt er iets bovenop. Dat gaat krassen, en kan ook de beperking in de beweging verklaren, omdat je als je de arm boven je hoofd wil krijgen de botten langs elkaar heen moeten draaien, en dan zit die schroef in de weg. In januari moet ik terugkomen en dan kijkt de chirurg of de schroef er weer uit kan. Daarvoor moet nu eerst het bot nog verder aangroeien, wat overigens ook wel schijnt te gebeuren. We zullen zien.
En dan is er nog die vreemde huidaandoening, morfea. Ik heb daar nu een zalfje voor en mag half december weer eens terugkomen bij de huidspecialist. Er zijn foto's van gemaakt en dan wil ze kijken of het zalfje helpt. Ik lig er verder niet zo wakker van, de huidaandoening is verder onschuldig en ik heb er geen last van. Het was geen graft-versus-host maar een auto-immuun aandoening. Maar mijn hematoloog specialist kon ook niet precies aangeven wat nu voor mij het verschil was daartussen, dat is meer een kwestie van definitie, en dat vond hij een moeilijke discussie als je een allo-transplantatie hebt gehad. Vonden we geen van beiden nodig om op door te gaan. In ieder geval onschuldig.
Zo, dat is zo de stand in het medische circuit. Verder ben ik weer uitgenodigd geweest bij de UWV en die vonden dat ik ju wel 100% afgekeurd was, tot de volgende keuring. Bij mijn werkgever is dan bij personeelszaken meteen de reactie dat dan altijd ontslag wordt verleend. Wat ik dus niet wil, en mijn leidinggevende ook niet. Ik ben net weer voorzichtig aan de slag, ik heb een leuke klus wel, en hoop op termijn dit nog uit te kunnen breiden. Als ik nu ontslag neem, dan ben ik weg, en wordt het moeilijk om weer terug te komen. Op zich kan ik mezelf wel bezig houden, maar in principe kan ik nu wel -beperkt- wat verplichtingen aan, er is ook behoefte aan, dus wat mij betreft blijf ik nog aan de slag in deze professionele omgeving. Personeelszaken zou een en ander nog eens juridisch bekijken, maar als 100% afgekeurd de onzekerheid van mijn arbeidsplaats vergroot, dan teken ik gewoon bezwaar aan. Op zich maakt het oordeel van UWV me niet zo uit, het geeft me toch een bepaald soort erkenning en een gevoel van vrijheid, dat ik zelf kan kiezen nu. Aan de andere kant is het oordeel nogal willekeurig, in 2 gesprekken van 1 uur, geveld en bevat het rapportje van UWV nogal wat slordigheden. En uiteindelijk willen en kunnen ik en mijn werkgever wel zinvol invulling geven aan de tijd die ik kan werken, dus ben ik gewoon niet volledig afkeurbaar. Gedoe, waar ik gewoon niet teveel energie in wil steken.
Vrijdag aanstaande naar Utrecht. In Utrecht heb ik ooit meegewerkt aan de popzaal Tivoli. Vrijdag treedt daar Brigitte Kaandorp op.
Nog meer Kaandorp.
We gaan met zijn allen, Marcella, Joeri, Ilse en ik, en hebben in Utrecht afgesproken met Michel. We kunnen blijven slapen in Utrecht ook bij oude kennissen, Pim en Elma, die er zelf jammer genoeg niet bij kunnen zijn omdat ze een weekendje weg zijn. We hebben dus even een huis in Leidsche Rijn, Utrecht. En zaterdag nog afgesproken met andere oude kennissen uit de Utrecht tijd, Annet, Bernadet en Flip.
Dat was het weer. Natuurlijk nog een paar foto's van de winter, en 1 van onze Sinterklaas.
Groet,
Laurens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten