Dinsdag 2 juni is Laurens overleden.
De laatste week gingen de veranderingen snel. Laurens was uitbehandeld, de ziekte niet meer beheersbaar.
We zijn heel gelukkig geweest met deze laatste week thuis met de kinderen, familie en vrienden.
Laurens is helder, rustig en zonder veel pijn heengegaan. Dit was ook de manier die hij zich gewenst had. Hij had er vrede mee en daarmee ik ook.
We hebben samen acht jaar met de ziekte geleefd. Jaren van ingrijpende behandelingen met wisselend succes. Als ik er op terug kijk ben ik dankbaar voor deze jaren. Het was niet altijd makkelijk maar we hebben het goed gehad.
Ik wil alle lezers van de blog bedanken en mede patienten van Laurens alle goeds wensen.
Marcella
